STATIONENLERNEN - praca na stanowiskach samodzielnego uczenia się, to jedna z aktywizujących metod nauczania, dzięki której mamy możliwość powtórzenia i utrwalenia materiału leksykalnego, gramatycznego oraz stopnia opanowania wielu sprawności językowych. Wprowadzając tę formę pracy, chciałam przede wszystkim zaktywizować wszystkich uczniów oraz odejść od schematu lekcji powtórzeniowych. Wymaga ona od nauczyciela wcześniejszego przygotowania zadań na poszczególne stacje (załącznik 1), na których będą pracować uczniowie oraz Kart Pracy dla każdego z nich. Moja lekcja nie miała charakteru sprawdzającego, więc podczas pracy uczniowie mogli korzystać z zeszytów przedmiotowych oraz podręcznika. Na poszczególnych stacjach uczniowie rozwiązują samodzielnie określone zadania a odpowiedzi zaznaczają na Kartach Pracy (załącznik 2). Mogą oni pracować w swoim tempie oraz dowolnie wybrać numer stacji (ćwiczenia nie muszą być wykonywane po kolei).
PRZEBIEG LEKCJI Przed przystąpieniem do wyjaśnienia uczniom, co będzie ich zadaniem na lekcji, zalecana jest zmiana tradycyjnego ustawienia ławek tak, aby uczniowie mogli swobodnie poruszać się między stanowiskami pracy. W celu uniknięcia tłoku przy stacjach, przygotowałam przy każdej z nich miejsca dla czterech uczniów. Na stacjach, obok kartek z ćwiczeniami, znajdują się także tabele, do których uczniowie po rozwiązaniu zadania wpisują swoje nazwisko. Dzięki temu nauczyciel orientuje się, czy wszyscy uczniowie uczestniczyli w rozwiązywaniu zadań na każdej stacji. Po przedstawieniu i objaśnieniu uczniom zadań ze stacji, otrzymują oni Karty Pracy i rozchodzą się do wybranych przez siebie stanowisk. Tam rozwiązują zadanie, wpisują odpowiedź na Kartę, swoje nazwisko do tabeli i udają się do następnej stacji, gdzie powtarzają te czynności. Dla uczniów lepszych, szybciej rozwiązujących zadania, można przygotować stację z dodatkowym zadaniem. Nauczyciel podczas takiej lekcji jest obserwatorem, nie ingeruje w rozwiązywanie przez uczniów zadań, może jedynie wyjaśnić ewentualne pytania w przypadku niezrozumienia poleceń. Po wykonaniu przez uczniów wszystkich zadań, nauczyciel zbiera ich Karty Pracy, sprawdza je i ocenia. Ponieważ moja lekcja nie miała charakteru sprawdzającego, uczniowie po rozwiązaniu zadań mogli samodzielnie sprawdzić swoje odpowiedzi, porównując je z wypełnioną przeze mnie Kartą Pracy oraz policzyć uzyskane przez siebie punkty. Lekcja, w której zastosowałam tę formę pracy, odbyła się w grupie (15 osób) w klasie czwartej (pierwszy rok nauki języka niemieckiego). Miała ona charakter lekcji powtórzeniowej po 4 rozdziale podręcznika „der, die, das Neu IV”, w którym uczniowie poznawali niemieckie nazwy przyborów szkolnych i zwierząt oraz uczyli się prawidłowego użycia w zdaniu przeczeń „kein”, „nicht” a także zamiany rodzajnika z mianownika (Nominativ) na Biernik (Akkusativ).
Załącznik 1 ZADANIA NA STACJE:
1. Napisz, jakie wyrazy są tu ukryte? a) F I S B T I T E L b) R P E I T S Z c) C U S A K R K C d) N I L P E S
2. Połącz odpowiednio! Ich------------------ habt --------------------gern Du ----------------- wohnen ---------------- kein Auto Thomas ----------- habe ------------------- einen Bruder Wir ---------------- ist ---------------------- Fußball oft Ihr ----------------- lernst ------------------ Schüler Meine Eltern ----- spielen ---------------- in Berlin
3. Wybierz prawidłową formę! A. Das Heft ist .............. ڤ dick ڤ tapfer ڤ sportlich
B. Uli hat im Rucksack: ڤ einen Hund ڤ eine Tante ڤ ein Buch
C. Wir .................... ein Lineal. ڤ brauchst ڤ brauchen ڤ braucht
D. ................... ist ein Tier. ڤ ein Maler ڤ eine Schere ڤ ein Meerschweinchen
E. .................... du lustig? ڤ Ist ڤ Bist ڤ Bin
4. Podpisz obrazki! (Pamiętaj o rodzajniku!) (Umieszczam tutaj obrazki/fotografie czterech zwierząt odpowiednio w podpunktach a –d)
5. Przyporządkuj odpowiedzi do pytań! I. Ist das ein Lineal? A. Einen Kuli II. Wo wohnst du? B. Nein, nicht gut III. Wie ist dein Heft? C. Ja, ein Kaninchen IV. Lernt er gut? D. in Wien V. Was brauchst du? E. Nein, das ist doch ein Buch VI. Habt ihr ein Haustier? F. dck und eckig
6. Napisz swoje skojarzenia ze słowem „Schulsachen”
↑ ↑ ← Schulsachen ↓ ↓
Załącznik 2 KARTA PRACY UCZNIA Imię i nazwisko: ................................................... Klasa: ................................
1. a) .............................. b) .............................. c) ............................... d) ..............................
2. Ich............................................................. Du............................................................. Thomas...................................................... Wir............................................................ Ihr............................................................. Meine Eltern.............................................
3. A. Das Heft ist .......................... B. Uli hat im Rucksack:......................... C. Wir .................... ein Lineal. D. ................... ist ein Tier. E. .................... du lustig?
4. A. ................................... B. .................................. C. .................................. D. .................................
5. I. .................. II. ................... III. ................. IV. ................. V. ................. VI. ................
6. ↑ ↑ ← Schulsachen → ↓ ↓
PUNKTACJA Numer stacji----------Maksymalna liczba punktów 1-------------------------------------4 2-------------------------------------6 3-------------------------------------5 4-------------------------------------4 5-------------------------------------6 6-------------------------------------6* Razem-----------------------------31 * W zadaniu szóstym można przyznawać dodatkowe punkty, jeśli uczeń poda więcej prawidłowych skojarzeń
Kolejne zajęcia można poświęcić na omówienie zadań oraz poprosić uczniów o ocenę lekcji oraz podsumowanie trudności ćwiczeń (np. tak, jak w ćwiczeniach „der, die, das Neu” po zakończeniu rozdziału). Myślę, ze taki sposób powtórzenia lekcji będzie podobał się uczniom; unikną oni stresu związanego z pytaniem na ocenę i będą mogli samodzielnie sprawdzić, co i na ile umieją, a co muszą powtórzyć. Także nauczyciel będzie mógł choć przez jedne zajęcia oszczędzić gardło i tylko przyglądać się postępom w pracy uczniów.
Opracowała Izabela Szumilas
|